การศึกษาที่ผสมผสานหลักฐานทางภาษา, พันธุกรรม และโบราณคดี ได้ตรวจสอบที่มาของตระกูลภาษาต่าง ๆ ซึ่งรวมถึงภาษาญี่ปุ่นสมัยใหม่, เกาหลี, ตุรกี และมองโกเลีย พบเอกสารที่เกี่ยวกับบรรพบุรุษทางพันธุกรรมที่ใช้ร่วมกันของคนหลายร้อยล้านคน นักวิจัยเรียกว่าภาษาทรานส์ยูเรเซียนในพื้นที่ที่ทอดยาวกว่า 8,000 กม. การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าการที่มนุษยชาติยอมรับการทำเกษตรกรรมหลังยุคน้ำแข็ง ได้ขับเคลื่อนการกระจัดกระจายของตระกูลภาษาหลัก ๆ ของโลกบางส่วนได้อย่างไร ข้าวฟ่างเป็นพืชผลที่สำคัญในยุคแรก ๆ มีภาษาทรานส์ยูเรเซียน 98 ภาษา กลุ่มคนเหล่านี้เป็นภาษาเกาหลีและญี่ปุ่นรวมถึง ภาษาเตอร์กต่าง ๆ รวมถึงภาษาตุรกีในส่วนของยุโรป, อนาโตเลีย, เอเชียกลางและไซบีเรีย รวมทั้งภาษามองโกเลียในเอเชียกลางและตะวันออกเฉียงเหนือ และภาษาทังกูซิกต่าง ๆ ในแมนจูเรียและไซบีเรีย จุดเริ่มต้นของตระกูลภาษานี้ สืบเนื่องมาจากชาวนาข้าวฟ่างยุคหินใหม่ในหุบเขาแม่น้ำเหลียว ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ครอบคลุมบางส่วนของมณฑลเหลียวหนิงและจี๋หลินของจีน และภูมิภาคของมองโกเลียใน
เมื่อชาวนาเหล่านี้ย้ายข้ามเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ ภาษาที่สืบเชื้อสายมาจากทางเหนือและตะวันตกในไซบีเรียและสเตปป์ และทางตะวันออกสู่คาบสมุทรเกาหลีและเหนือทะเลไปยังหมู่เกาะญี่ปุ่นตลอดหลายพันปี
