เป็นเรื่องราวที่ถูกเผยแพร่บนเพจ เฟซบุ๊ก มูลนิธิดอยเวียงแก้ว พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร อรัญวาสีภิกขุ เผยธรรมะจากถ้ำ เมื่อวันที่ 20 กันยายน.2564 หลังจากที่ท่านเข้าปฏิบัติเจริญธรรมกรรมฐาน ปิดวาจา ในถ้ำเป็นปีที่ 3 ที่ประเทศเมียนมาร์ ได้เขียนจดหมายส่งออกจากถ้ำเป็นภาษาไทใหญ่ โดยแปลเป็นภาษาไทยว่า
“ปีธรรม 2565 พรรษา (พ.ศ.2564) เดือน 10 เมือง ขึ้น 15 ค่ำ ที่ขอความเมตตาถึงพุทธศาสนิกชน ลูกศิษย์ลูกหาทั้งหลาย ทุกบ้าน ทุกเมือง ให้รับทราบโดยทั่วกัน อันว่ารูปนามธาตุขันธ์ สังขารธรรมทั้งหลาย เป็นอันว่างเปล่า เกิดมาแล้วรอคอยวันตายอยู่เฉย ๆ ก็รอคอยวันตายเท่านั้น อยู่ไปก็ห่างหายไปแปรเปลี่ยนตายไปคนหนึ่งสองคน คนที่เคยเห็นคุ้นเคยกันรักกันเมตตากันก็ได้ตายไปหลายคนแล้วหนอ อีกไม่นานเท่าไรเราก็จะได้ตายเข้าป่าช้าเหมือนกันเป็นเช่นดั่งคนอื่นอันว่าเรื่องเกิดแก่เจ็บเป็นตายนี้มีไว้เป็นธรรมดาในโลกนี้ สรรพสัตว์ทั้งหลายเกิดมาในโลกนี้แล้วมีเรื่องทุกข์เหมือนกันเท่านั้นเพราะเหตุนี้ควรรู้ตัวใครตัวมันมีสติสังเวชธรรม มรณานุสสติอยู่ทุกคืนวัน ไม่หลงลืมสติธรรมะให้ขวนขวายพยายามสร้างบุญกุศลไว้มาก ๆ
พระนิพพานอยู่ไม่ไกล เมื่อใจเรามีศีลมีธรรมะ ถ้ารู้จักอยู่รู้จักกินมีศีลธรรมจะได้เข้าถึงพระนิพพาน บุคคลผู้รู้จักรักษาใจตัวเองได้ห่างไกลเรื่องทุกข์เข็ญ ไม่ตามใจ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ตัณหา อวิชชานี้ เรื่องความทุกข์ห่างไกลจากใจเรา เข้าถึงพระนิพพานแท้แล ถ้ามีความเพียรพยายามวิริยะเอาเรื่องทุกข์หมดหายไป พ้นภัยทุกข์เข็ญ พระนิพพานนี้ใกล้มาเมื่อเรารู้จักไว้วางใจ
ขออธิษฐานเมตตาให้พรชัยมงคลให้เจริญรุ่งเรือง มีความสุขกายสุขใจ ให้สมบูรณ์ทั้งโลกและทางธรรม และขอให้โรคระบาด กาฬะลงเมืองนี้หมดหายไป ให้พ้นภัยอันตรายทั้งหลายให้มีความสุขความเจริญ ในโลกมนุษย์ สวรรค์ ถึงนิพพานอันประเสริฐ เหมือนดังคำปรารถนานั้นด้วยเทอญ
