ละครนาฏศิลป์ที่รู้จักกันในชื่อ โนรา เป็นศิลปะการแสดงของภาคใต้ที่ ซึ่งจัดเป็นหนึ่งในรายการมรดกอันทรงเกียรติของ UNESCO รูปแบบนาฏศิลป์ที่ผสมผสานการเต้น, การร้องเพลง และการเล่าเรื่อง มีรากฐานมาจากอินเดีย และได้รับการฝึกฝนในจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทย ที่ส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิมมานานหลายศตวรรษ การแสดงมักจะเป็นการบอกเล่าเรื่องราวของเจ้าชายในท้องที่ซึ่งพยายามจะช่วยมโนรา ซึ่งเป็นเจ้าหญิงลูกครึ่งมนุษย์ครึ่งนก องค์การยูเนสโก ประกาศให้โนราห์เป็น มรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ ของไทยอย่างเป็นทางการเมื่อวันพุธ ความเคลื่อนไหวนี้ อาจนำไปสู่การยอมรับทั่วโลกมากขึ้นในการเต้นรำ ซึ่งมักพบเห็นได้เฉพาะในหมู่บ้านเล็ก ๆ ทางตอนใต้ของประเทศไทย
ในเขตสุไหงปาดี จ.นราธิวาส ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากชายแดนมาเลเซีย นักเต้นสาวเมื่อวันเสาร์ ดึงเครื่องแต่งกายของตนอย่างระมัดระวัง โดยมีลูกปัดร้อยเรียงร้อยเรียงเป็นการแสดงสีสันและลวดลายต่าง ๆ ด้านหลังของชุดเดรสโฉบขึ้น เลียนแบบหางนก โนร่ามีความสำคัญต่อชาวใต้ด้วยเหตุผล 2 ประการ ประการแรกคือเพื่อความบันเทิง และการเต้นรำยังสื่อถึงข้อความที่สอนให้คนทำดีเพื่อกรรมดี
