เมื่อปีที่แล้วนักอนุรักษ์ได้ปล่อยสัตว์กินเนื้อ 26 ตัวที่ Barrington Tops ทางตอนเหนือของซิดนีย์ นับเป็นก้าวแรกในความพยายามของพวกเขาในการสร้างประชากรที่ยั่งยืนของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ที่ถูกทำลายลง เนื่องจากความเจ็บป่วยในถิ่นที่อยู่ที่เหลืออยู่บนเกาะแทสเมเนีย
พวกเขาหวังว่าความพยายามของพวกเขากว่าทศวรรษในการสร้างจะประสบความสำเร็จเช่นเดียวกันกับการกลับมาของหมาป่าสู่อุทยานแห่งชาติเยลโลว์สโตนในสหรัฐอเมริกาในปี 1990 “การมีเดิมพันมากมายที่นี่ เราทำทุกอย่างที่ทำได้ แต่ถ้าแทสเมเนียนเดวิลไม่แพร่พันธุ์ ทุกอย่างก็จบ” Tim Faulkner ประธานกลุ่มอนุรักษ์ออสซี่อาร์กกล่าวในแถลงการณ์ นักวิจัยได้ศึกษาสัตว์ดุร้ายจากระยะไกลตั้งแต่ปล่อยออกมา สัปดาห์นี้พวกเขาเฉลิมฉลองการเกิดของแทสเมเนียนเดวิล 7 ตัวในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า Barrington ที่มีเนื้อที่เกือบ 1,000 เอเคอร์ เจ้าหน้าที่ตรวจสอบกระเป๋าหน้าท้องของแทสเมเนียนตัวแม่และพบว่าเจ้าตัวเล็ก ๆ กำลังมีความสุขและมีสุขภาพสมบูรณ์ พวกเขาวางแผนที่จะทำการตรวจสุขภาพเพิ่มเติมในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า
แทสเมเนียนเดวิลซึ่งมีน้ำหนักตัวโตเต็มวัยถึง 18 ปอนด์ โดยทั่วไปแล้วไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ได้หายตัวไปจากแผ่นดินใหญ่ของออสเตรเลีย หลังจากการเปิดตัวดิงโก ซึ่งเป็นสุนัขป่าชนิดหนึ่งที่ล่าเป็นฝูง ประชากรสัตว์ที่เหลืออยู่บนเกาะแทสเมเนียได้รับความเสียหายจากโรคติดต่อและร้ายแรงที่เรียกว่า Devil Facial Tumor Disease ซึ่งเกิดขึ้นครั้งแรกในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 คร่าชีวิตประชากรสัตว์ไปแล้ว 90%
