ในขณะที่การควบคุมการเคลื่อนไหวของประเทศยังคงมีอยู่ ชาวประมงและเกษตรกรชาวมาเลเซีย ต้องต่อสู้กับความต้องการและปัญหาด้านการขนส่งที่ลดลง ในอดีตการหาเลี้ยงชีพด้วยการจับปลากลายเป็นเรื่องง่าย แต่ปัจจุบันเป็นเรื่องยาก หลังจากออกแล่นเรือเป็นเวลา 2 วัน 1 คืน การจับปลาครั้งหนึ่งประกอบด้วยปลาหลายชนิด ปัญหาเดียวคือเป็นเรื่องยากขึ้นมากที่จะขายปลาให้กับบุคคลภายนอก เนื่องจากมีการจำกัดการเคลื่อนไหว ก่อนหน้านี้พ่อค้าคนกลางและร้านอาหารในหุบเขากลางและเมืองอื่น ๆ จะมาเลือกซื้อสินค้าจากชาวประมงสด ๆ ในราคาที่เหมาะสม ทุกวันนี้ที่เดียวที่จะขายได้คือตลาดท้องถิ่น ทำให้เกิดอุปทานล้นเกิน และราคาที่จับได้ลดลง ส่งผลกระทบต่อรายได้ของชาวประมง นอกจากนี้การระบาดใหญ่ได้ส่งผลกระทบกับผู้ปลูกผัก ที่ต้องต่อสู้กับความต้องการที่ลดลง และการหยุดชะงักในการขนส่งโดยเฉพาะการเป็นศูนย์กระจายสินค้าหลักสำหรับผลิตผล มาเลเซียเปลี่ยนไปใช้แผนฟื้นฟูแห่งชาติ (NRP) ฉบับปัจจุบันในช่วงกลางเดือนมิถุนายนเพื่อกำหนดเส้นทางสู่การเปิดประเทศอีกครั้ง หลายรัฐได้ก้าวหน้าไปสู่ระยะที่ 2 และ 3 ของ NRP อัตราการฉีดวัคซีน, จำนวนผู้ป่วยรายวัน และความจุของโรงพยาบาลเป็นเกณฑ์ในการเข้าสู่ระยะต่อไป
