เกษตรกรในปากีสถานยังคงพบกับความสูญเสียจากอุทกภัยครั้งใหญ่ ที่ทำให้พื้นที่ 1 ใน 3 ของประเทศจมอยู่ใต้น้ำ แต่ผลกระทบระยะยาวนั้นชัดเจนอยู่แล้ว ประชาชนจำนวนมากกว่า 33 ล้านคนได้รับผลกระทบจากน้ำท่วมที่เกิดจากฝนมรสุมเป็นประวัติการณ์ และหนึ่งในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดคือเมือง Sindh ทางตอนใต้ของปากีสถาน
โดยจังหวัดแห่งนี้ถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วนโดยแม่น้ำสินธุอันยิ่งใหญ่เป็นเส้นแบ่งที่อยู่ตรงกลาง ซึ่งการทำเกษตรกรรมริมตลิ่งมีความเจริญรุ่งเรืองมาเป็นเวลานับพันปี โดยพบบันทึกของระบบชลประทานย้อนหลังไปถึง 4,000 ปีก่อนคริสตกาล โดยจังหวัดแห่งนี้เต็มไปด้วยปริมาณน้ำฝนในท้องถิ่น แต่จำนวนน้ำมหาศาลนั้นไม่มีที่ระบายเพราะแม่น้ำสินธุเอ่อล้นเต็มที่แล้ว
ปากีสถานเป็นประเทศที่พึ่งพาตนเองมานานหลายปีในการผลิตข้าวสาลี แต่เมื่อไม่นานมานี้ได้พึ่งพาการนำเข้าเพิ่มเติมเพื่อทำให้แน่ใจว่าไซโลมีการบรรจุข้าวเต็ม ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทุนสำรองทางยุทธศาสตร์ แต่หลังจากปากีสถานเป็นหนี้พันล้าน อิสลามาบัดแทบจะไม่สามารถนำเข้าสินค้าได้ แม้ว่าจะซื้อธัญพืชลดราคาจากรัสเซียตามที่กำลังหารือกันอยู่ก็ตาม
