คนงานขายทุเรียน มูซัง คิง กล่าวว่า นับตั้งแต่ที่เธอได้ลิ้มรสทุเรียนไทยครั้งแรกในปี 2549 ก็ได้รู้ว่ามีความพิเศษบางอย่าง ชาวเมืองหนานหนิงมาที่ประเทศไทยในฐานะนักเรียนแลกเปลี่ยน แต่เมื่อเธอค้นพบว่า “ราชาแห่งผลไม้” ที่ปลูกในท้องถิ่นมีรสชาติเป็นอย่างไร ทำให้เธอเปลี่ยนแผนการในอนาคต
ทุเรียนที่มีในจีนไม่มีอะไรเทียบได้กับที่มีในประเทศไทย เธอรู้ว่าเธอต้องทำอะไรบางอย่าง ดังนั้นชาวจีนคนนี้จึงตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ และตั้งแต่ปี 2552 ได้ดำเนินธุรกิจส่งออกทุเรียนของเธอเอง โดยส่งผลไม้จากตะวันออกและใต้ของไทยไปยังเมืองต่าง ๆ ทั่วประเทศจีน ก่อนที่จะเกิดการระบาดของโรคโควิด-19 เธอจะสั่งซื้อทุเรียนระหว่าง 30 ถึง 40 ตันทุกวันจากฟาร์มของไทยเพื่อการส่งออก เธอยังสามารถรักษาสถิติการสั่งซื้อดังกล่าวได้ตลอดทั้งปีที่ผ่านมา โดยความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ที่สุดคือการกักตัว 14 วันที่ลาวและเวียดนาม ซึ่งเป็นอุปสรรคในการส่งออกทุเรียน ประเทศไทยผ่านพ้นไปได้ในปี 2020 ซึ่งค่อนข้างไม่ได้รับอันตรายจากการระบาด จนกระทั่งการระบาดในเดือนธันวาคมที่เชื่อมโยงกับตลาดอาหารทะเล ทำให้เกิดการติดเชื้อระลอกที่สองอย่างรุนแรง
ขณะนี้ประเทศกำลังตกอยู่ในการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาครั้งที่ 3 ซึ่งเริ่มขึ้นเมื่อเดือนที่แล้วที่สถานบันเทิงสุดหรูในกรุงเทพฯ เธอกังวลว่าจะส่งผลกระทบอย่างไรบ้างสำหรับการส่งออกทุเรียนของไทยไปยังประเทศจีน
