หญิงคนดังกล่าวคือ นางสาวจิราภร อายุ 24 ปี ซึ่งตั้งท้องนาน 9 เดือน มีกำหนดคลอด 17 กุมภาพันธ์ 2565 นางสาวจิราภร ไปอัลตร้าซาวด์ พบว่าตนเองได้ลูกผู้ชาย ญาติจึงซื้อเสื้อผ้า-ของใช้ รอไว้รับหลาน แต่กลับมีเรื่องคาดไม่ถึงเมื่องานฉลองต้อนรับหลานชาย ต้องกลายเป็นงานศพแทน จากการสอบถาม ญาติ ๆ ทราบว่า นางสาวจิราภร มีอาการน้ำเดิน เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2565 มดลูกเปิด 1 เซนติเมตร จึงโทรไปหาคลินิก ที่ฝากท้องพิเศษ เอาไว้ที่อำเภอบึงสามพัน ทางหมอประจำคลินิก แนะให้รีบไปที่โรงพยาบาลซึ่งเป็นที่ทำงานของหมอเพื่อไปทำคลอด เมื่อไปถึงโรงพยาบาลแล้ว เจ้าหน้าที่โรงพยาบาล จะประสานมาทางหมอของคลินิกเอง นางสาวจิราภร พร้อมด้วยญาติ จึงเดินทางไปที่โรงพยาบาล เพื่อจะติดต่อทำคลอด โดยเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล บอกว่าถ้าคลอดเองแบบธรรมชาติไม่ได้ ก็ต้องทำการผ่าตัด ซึ่งการผ่าตัดจะต้องงดอาหาร กระทั่งเวลา 3 ทุ่มครึ่ง แพทย์จากโรงพยาบาลได้มาแจ้งกับทางญาติว่า จะทำการผ่าตัดให้ในช่วงเช้า แต่ก็อนุญาตให้ทานอาหารได้ แต่เพราะดึกมากแล้ว ร้านค้าทั่วไปปิดหมด สุดท้ายผู้เป็นแม่ก็ต้องอดอาหารไปจนถึงตอนเช้า
วันที่10 กุมภาพันธ์ 2565 เจ้าหน้าที่โรงพยาบาล กลับมาบอกกับทางญาติว่า ให้พาคนท้องกลับบ้านได้ เอาไว้ผ่าวันหลัง สาเหตุอาจจะมาจาก เตียงข้างเคียงในห้องรอคลอด ตรวจพบว่าติดโควิด-19 และ นางสาวจิราภร อาจจะอยู่ในกลุ่มเสี่ยง ทางญาติ จึงพานางสาวจิราภรกลับบ้านแบบงง ๆ
แต่ในเวลาบ่าย 3 โมงเย็น ของวันเดียวกัน แม่เด็กบอกกับทางญาติว่า ลูกไม่ดิ้น ก็เลยโทรกลับไปหาหมอที่คลินิก แค่ทำได้เพียงแค่พูดคุยกับทางพนักงานเท่านั้น คำตอบคือหมอไม่ว่าง สุดท้าย 5 โมงเย็น จึงโทรไปหาหมอประจำคลินิก ที่ฝากครรภ์แบบพิเศษอีกรอบ แต่ก็ได้แค่คุยกับเจ้าหน้าที่เหมือนเดิม โดยได้รับคำแนะนำว่า ให้ไปที่โรงพยาบาลเลย ญาติจึงพากันไปที่โรงพยาบาล เมื่อไปถึงผลอัลตร้าซาวด์ พบเด็กไม่หายใจแล้ว ขณะที่หมอที่ทำการรับฝากครรภ์แบบพิเศษ ก็เพิ่งจะโผล่มาให้เห็นหน้า และมีการนัดแม่ของเด็ก ทำการผ่าตัดเอาศพเด็กออก
