การศึกษาซึ่งตีพิมพ์ในวารสารนิเวศวิทยาพฤติกรรมและสังคมวิทยาได้ตรวจสอบพฤติกรรมของลิงทามารินหลากสี 15 กลุ่ม และลิงทามารินมือแดงที่อาศัยอยู่ในป่าฝนอเมซอนของบราซิล
ลิงทามารินมือแดงมีความยืดหยุ่นในการเปล่งเสียงมากกว่า และมีการเปล่งเสียงบ่อยกว่าลิงทามารินหลากสี ตามคำแถลงของ Anglia Ruskin University (ARU) ซึ่งมีส่วนร่วมในการวิจัย ลิงทามารินหลากสีมีการเปล่งเสียงที่ยาวนานในการสื่อสาร ซึ่งแตกต่างจากกลุ่มอื่น ๆ แต่นักวิทยาศาสตร์พบว่าเมื่อลิงทามารินมือแดงเข้ามาในดินแดนร่วมกับลิงทามารินหลากสี ทั้งสองก็มีการเปล่งเสียงร้องยาวได้เช่นกัน "เราพบว่ามีเพียงลิงทามารินมือแดงเท่านั้นที่เปลี่ยนเสียงของพวกเขาไปเป็นเสียงแบบลิงทามารินหลากสี และสิ่งนี้เกิดขึ้นเฉพาะในสถานที่ที่พวกมันอยู่ด้วยกัน" Tainara Sobroza นักวิจัยการศึกษาจากสถาบันวิจัย Amazonian แห่งชาติของบราซิลกล่าว "สาเหตุที่แท้จริงที่เสียงของลิงทั้งสองเปลี่ยนไปนี้ไม่ทราบเป็นที่แน่ชัด แต่อาจช่วยในการระบุตัวตนเมื่อปกป้องดินแดนหรือแข่งขันกันในด้านทรัพยากรด้วย"
“ในบางกรณีแทนที่จะแยกออกจากกันเพื่อให้แตกต่างกันมากขึ้น สิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิดบางชนิดก็ปรับตัวเข้ากันเพื่อแสดงลักษณะที่คล้ายคลึงกัน" จาค็อบ ดันน์ รองศาสตราจารย์ด้านชีววิทยาวิวัฒนาการของ ARU กล่าว เขากล่าวว่าการศึกษานี้เป็นครั้งแรกที่มีการเปล่งเสียงของสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง ซึ่งกลายเป็นภาษากลางในดินแดนที่ใช้ร่วมกัน "เนื่องจากสายพันธุ์ทามารินเหล่านี้ต้องพึ่งพาทรัพยากรที่คล้ายคลึงกัน การเปลี่ยนสำเนียงด้วยวิธีนี้จึงน่าจะช่วยให้ระบุตัวตนได้ง่ายขึ้นในป่าทึบและอาจหลีกเลี่ยงความขัดแย้งได้" เขากล่าวเสริม
ลิงทามารินหลากสีเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ใกล้สูญพันธุ์ ส่วนใหญ่พบได้ทั่วไปในเมืองมาเนาส์ของประเทศบราซิล ส่วนลิงทามารินมือแดงพบได้ในภูมิภาคอเมซอนทางตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิล
